Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae ista amicitia est? Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem. Duo Reges: constructio interrete. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno?

Bonum valitudo: miser morbus. Quid ergo hoc loco intellegit honestum? Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore. Ut scias me intellegere, primum idem esse dico voluptatem, quod ille don. Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere?

Memini vero, inquam;: Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus.
Perge porro;: Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum.
Bork: Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia;
Bork: Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe;

Obscura, inquit, quaedam esse confiteor, nec tamen ab illis
ita dicuntur de industria, sed inest in rebus ipsis
obscuritas.

Hominum non spinas vellentium, ut Stoici, nec ossa
nudantium, sed eorum, qui grandia ornate vellent, enucleate
minora dicere.

Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina.
Is es profecto tu.
Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt.
Si enim non fuit eorum iudicii, nihilo magis hoc non addito illud est iudicatum-.

Ea enim omnia, quae illi bona dicerent, praeposita esse, non bona, itemque illa, quae in corpore excellerent, stulte antiquos dixisse per se esse expetenda;

Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio.
Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L.
Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.

Negat enim summo bono afferre incrementum diem.

Paria sunt igitur. An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Nullus est igitur cuiusquam dies natalis. Ita multa dicunt, quae vix intellegam. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Quod cum dixissent, ille contra. Suo enim quisque studio maxime ducitur. Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum.